کد مطلب:30823 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اعتقادات

در چه زماني بايد تقيّه كرد و شرايطش به چه صورت است ؟ از كجا مي توان فهميد كه زمان تقيدهست يا خير؟

در اصطلاح شرع : تقيّه , خودداري از اظهار عقيده و مذهب خويش در مواردي كه ضرر مالي يا جاني يا عرضي متوجّه شخص باشد و به تعبير ديگر رهانيدن خويش از خطري كه از ناحيهء ديگري به تو متوجّه است باگفتار يا كردار برخلاف وظيفهء اوليهء شرعيه . در روايتي امام باقر7فرمود: تقيّه بدين جهت واجب شده كه جان هامصون مانند و اگر تقيّه باعث ريختن خون كسي شود آن جا تقيّه جايز نيست .

اما شرايط تقيّه : تقيّه به احكام منقسم مي گردد: آن جا كه دفع ضرر واجب باشد, تقيّه واجب است . در موري كه تقيه بدين منظور صورت گيرد كه خود را از معرض خطر دور داري , بدين معنا كه ترك تقيه موجب مي شود كه تدريجاً زياني از ناحيهء طرف مقابل به تو متوجّه گردد, تقيه مستحب مي باشد. در جايي كه پرهيز كردن از ضرر وپرهيز نكردن از آن در نظر شرع يكسان باشد, مانند تقيه در اظهار كفر, چنان كه برخي از فقها گفته اند تقيّه مباح مي باشد در صورتي كه ترك تقيّه و تحمّل ضرر در نظر شرع , يكسان باشد, مانند تقيه در اظهار كلمهء كفر, چنان كه برخي از فقهاء گفته اند. تقيّه مكروه مي باشد آن جا كه تقيه موجب ريختن خون محترمي گردد, تقيه حرام است . امازمان تقيه : زماني است كه انسان متوجه ضرر مالي يا جاني ياآبرو و يا ديني شود, در اين زمان براي رهانيدن خويش از اين خطرها بايد تقيه و خودداري از اظهار عقيده صورت گيرد.